Η (κατα)δίκη

«Κάποιος από τους 14 που χτυπούσαν τον Καρέλι φώναξε: "σταματήστε θα τον σκοτώσουμε".

Όμως κανείς δεν τον άκουσε. Κι αυτός που φώναξε, μετά από λίγο τον κλώτσησε ξανά. Κάποια στιγμή ο διευθυντής άκουσε τις κραυγές του κρατούμενου και μπήκε στο δωμάτιο που τον χτυπούσαν. Μόλις τον είδε κακοποιημένο είπε στους υπαλλήλους: "όποιος θέλει να τον βαρέσει να το κάνει και τώρα και να πάρει την ευθύνη. Αν πεθάνει θα χάσουμε τα σπίτια μας".» Αυτό είναι ένα πολύ μικρό αλλά διαφωτιστικό απόσπασμα της κατάθεσης του αξιωματικού της Υπηρεσίας Εσωτερικών Υποθέσεων, αναφορικά με τον φονικό ξυλοδαρμό του 42χρονου Αλβανού κακοποιού Ιλία Καρέλι, ο οποίος κακοποιήθηκε –ναι, ακόμα και οι κακοποιοί κακοποιούνται– περίπου πριν από εννέα ημέρες στις φυλακές Νιγρίτας. Είναι γνωστό ότι ο φυλακισμένος δολοφόνησε εν ψυχρώ τον σωφρονιστικό υπάλληλο Γιώργο Τσιρώνη, στις φυλακές του Μαλανδρίνου, όπως και ότι τρία εικοσιτετράωρα αργότερα, ο δολοφόνος υπέκυψε στα συντριπτικά τραύματά του. Ας μου επιτραπεί να ισχυριστώ ότι η υπόθεση είναι τυπικά αντιπροσωπευτική της μνημονιακής Ελλάδος, υπό την έννοια ότι πρόκειται σαφέστατα έναν τόπο που βρίσκεται σε πολυεπίπεδη και συστηματική θεσμική αποδόμηση. Δε γνωρίζω για ποιον λόγο ο κακοποιός σκότωσε τον δεσμοφύλακα και ίσως αυτό να μην είναι το μείζον, αν συνεκτιμήσουμε ότι οι επιθέσεις κρατουμένων σε σωφρονιστικούς υπαλλήλους, αλλά και αντιστρόφως, έχουν αυξηθεί δραματικά. Τελευταίο περιστατικό, η επίθεση ενός Ρουμάνου κρατούμενου  με αυτοσχέδιο μαχαίρι εναντίον σωφρονιστικού υπαλλήλου στις φυλακές Τρικάλων. Οι ελληνικές φυλακές μοιάζουν με βόμβες έτοιμες να εκραγούν. Οι συνθήκες για τους κρατούμενους είναι άθλιες, η δουλειά του προσωπικού δύσκολη, το κράτος απέχει εξ επιλογής από τις υποχρεώσεις του και ο ρατσισμός έχει διαποτίσει τις συνειδήσεις των ανθρώπων οι οποίοι είναι επιφορτισμένοι με ένα πολύ σημαντικό καθήκον. Θεώρησα σκόπιμο να αφιερώσω τις λιγότερες γραμμές στο αυτονόητο. Η καταδίκη που επιφύλαξαν τα όργανα του κράτους στον δολοφόνο του συναδέλφου τους καθώς και η μεθοδική βιαιότητα που του ασκήθηκε, καταδεικνύουν το τέλμα στο οποίο βρίσκεται αυτή η χώρα. Τι καλύτερο να περιμένεις όμως όταν το δεξί χέρι του πρωθυπουργού διαπραγματεύεται υποθέσεις της Δικαιοσύνης με τους ίδιους τους κατηγορούμενους; Αλλά ξέχασα, δεν ήταν το δεξί χέρι. Ήταν το αριστερό.

ο Λουκάς και ο Σόλων