Τελικά τι γίνεται με τα απορρίμματα και την διαχείριση τους;

 Του Άγη Μαραγκουδάκη

Τι είναι αυτό που κάνει τους δημάρχους, τη μέρα να ορκίζονται στην οικολογία και στο περιβάλλον και τη νύχτα να χώνουν τα σκουπίδια σε δάση και όχθες ποταμών;

Τι είναι αυτό που τους κάνει, όταν έχουν απέναντί τους κινητοποιήσεις των εργαζομένων (ποιος δε θυμάται την κινητοποίηση στο δημοτικό συμβούλιο για τα τροφεία) να γίνονται κέρβεροι της αστικής νομιμότητας, και ξαφνικά να βγαίνουν για τα σκουπίδια στην παρανομία φωνάζοντας "είμαι παράνομος, ελάτε πιάστε με".    
Τι είναι αυτό που κάνει τη δικαστική εξουσία να επεμβαίνει πότε ενάντια στους κατοίκους που αντιδρούν στη "νομιμότητα" της καταστροφής του τόπου τους από την εναπόθεση των σκουπιδιών, πότε ενάντια στους δημάρχους που τρέχουν να ξεφορτωθούν όπως-όπως τα σκουπίδια, και ταυτόχρονα να "νίπτει τας χείρας της" για τα βουνά των σκουπιδιών που κάθε τόσο υψώνονται μέσα στην πόλη όχι από απεργίες των σκληρά εργαζομένων στην καθαριότητα, αλλά εξαιτίας του "νόμιμου" αδιέξοδου στο οποίο συντονισμένα οδηγείται η διαχείριση των απορριμμάτων από όλους μαζί τους κρατικούς - κυβερνητικούς - διοικητικούς θεσμούς;

Η κυβέρνηση με τον "Καλλικράτη" ρίχνει το μπαλάκι της διαχείρισης στους δήμους, οι δήμαρχοι ευθυγραμμίζονται με την κυβερνητική πολιτική και τις κατευθύνσεις που υπαγορεύει η ΕΕ, κι όλοι μαζί στρώνουν το δρόμο μέχρι εκεί που δεν παίρνει ώστε να φανεί στο τέλος σαν ευεργετική λύση η ιδιωτικοποίηση της διαχείρισης των απορριμμάτων, η παράδοση του "χρυσού" των σκουπιδιών στα επιχειρηματικά συμφέροντα με βαρύ κόστος για τους δημότες, για το περιβάλλον (καύση) και τους εργαζόμενους στις μονάδες διαχείρισης που σχεδιάζονται.

Στο συνεχιζόμενο αδιέξοδο έχει οδηγήσει η ευθυγράμμιση της κυβέρνησης και των τοπικών διοικήσεων με την εξυπηρέτηση της επιχειρηματικής κερδοφορίας και των αναγκών του κεφαλαίου, που υπαγορεύει η Ευρωπαϊκή Ένωση, σε βάρος των λαϊκών αναγκών. 

Οι εργαζόμενοι δεν έχουν κανένα λόγο να ευθυγραμμιστούν με την πολιτική που ισοπεδώνει τα δικαιώματά τους και αντιστρατεύεται την ικανοποίηση των αναγκών τους σε κάθε πλευρά της ζωής τους.

Αντίθετα, είναι χρέος τους και στις ερχόμενες εκλογές όπως και στους καθημερινούς αγώνες τους, να αποδεσμευτούν από τα δεσμά των μονοπωλίων, της κυβέρνησης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, να ρίξουν τα ψηφοδέλτια της Λαϊκής Συσπείρωσης και του ΚΚΕ στις κάλπες των τοπικών εκλογών και των ευρωεκλογών, κάνοντας έτσι ένα πρώτο μεγάλο βήμα στην οργάνωση της πάλης τους για την ανάδειξη μιας ισχυρής λαϊκής αντιπολίτευσης, για την υποστήριξη μιας πολιτικής υποταγμένης στην εξυπηρέτηση των αναγκών τους, για τη δική τους εξουσία.  

*Σχόλιο από τον Άγη Μαραγκουδάκη, υποψήφιο Δημοτικό Σύμβουλο Πύργου με την Λαϊκή Συσπείρωση.