Να ζήσουν οι… κουμπάροι ή εμείς;
- Γράφτηκε από τον/την NewsRoom
Γράφει η Ελένη Παπαδοπούλου
Χαρτί και μολύβι έπιασε η Μαργιούλα ψες το βράδυ που καθότανε κοντά στο τζάκι, για να λύσει το σταυρόλεξο της κάλπης. Ποιους θα ψηφίσει; Μεγάλος πονοκέφαλος και πως να βγάλει την εξίσωση με τα λίγα μαθηματικά που ξέρει!
Έχουμε και λέμε: Τρεις κάλπες, δέκα υποψήφιοι δήμαρχοι για τα δημοτικά, 8 για την περιφέρεια, 12 συνδυασμοί για τις Ευρωεκλογές. Φτιάχνει λοιπόν τρεις στήλες και περνάει στην ανάλυση. Αρχίζει από τα δύσκολα, τα δημοτικά. Σε καινούργιο χαρτί γράφει τα ονόματα των υποψηφίων δημάρχων και εν συνεχεία τους υποψήφιους του χωριού. Ο Κωστάκης της Μαρτζάκλαινας που της πουλάει το γάλα απ’ τις κατσίκες, ο κουμπάρος της ο Χαραλάμπης που της κάνει τα ψώνια στην πόλη, ο γιός του – σε άλλο ψηφοδέλτιο, η γυναίκα του σε διαφορετικό, ο μπατζανάκης της ο Μήτρος που δεν του χρωστάει και καλή χάρη, η Βασίλαινα η φιλενάδα της που πλέκουνε μαζί το βελονάκι, ο γιος του παπά που θέλει να τον έχει «μέσον» για μια ευπρεπή κηδεία, η κόρη του φούρναρη που όταν της τελειώνει η σύνταξη της δίνει βερεσέ ψωμί, ο βαφτισιμιός της με τα Χρυσαύγουλα – τσάμπα πήγε το λάδι που του΄βαλε- η ανιψιά της του πρώτου ξαδέλφου – με τον οποίο τσακώνονται για δέκα ρίζες ελιές- ο προστατευόμενος του κομματάρχη- τον έχει χεσμ…νο γιατί δεν έβαλε το καμάρι της στο δημόσιο- ο Γιωργάκης του Τσαμπακούλια – που ο πατέρας του βόηθησε το Μήτσο της να πάρει απολυτήριο Γιώτα 5 στο στρατό, λες και ήθελε και βοήθεια γι αυτό, η γυναίκα του καφετζή που καθόλου δεν τη χωνεύει και η πεθερά του Χρήστου του ζήτουλα που της φτιάχνει τα Πασχαλινά τσουρέκια γιατί της Μαριγούλας δεν της πετυχαίνουνε ποτέ! Τους χωρίζει σε στήλες μαζί με τα υπέρ και κατά. Μετά σε… άλλη στήλη, γράφει έναν- έναν τους υποψηφίους του κορμού σε κάθε υποψήφιο δήμαρχο κι εδώ χάνει η μάνα το παιδί και το παιδί της μάνα γιατί τούτους δεν τους ξέρει όπως τους συγχωριανούς της από την καλή και την ανάποδη και το μόνο που σημειώνει δίπλα είναι «υποχρέωση» όπου έχει! Τους μετράει, τους ξαναμετράει και τους βγάζει… 1800! Πώς να ξεσκαρτάρει τώρα;
Πιάνει τους υποψήφιους δημάρχους και αρχίζει το… μαύρισμα που είναι και το πιο εύκολο. Ο ένας μνημονιακός αλλά μ’ αυτόν βάζει ο ανιψιός της, ο άλλος άχρηστος αλλά μαζί του βάζει η Βασίλαινα, ο τρίτος λαμόγιο αλλά έχει στο ψηφοδέλτιο την κόρη του φούρναρη, ο τέταρτος αρπάχτρα δεδηλωμένη αλλά βάζει μαζί του ο μπατζανάκης της, ο πέμπτος τέντι μπόι φοβάται μην παρασύρει το Μήτσο της, ο έκτος κάτι πάει κι έρχεται αλλά έχει υποψήφια την αντίζηλό της, ο έβδομος ανεξάρτητος… κομματικός αλλά το κόμμα του δεν το πάει με τίποτα κ.ο.κ βρίσκει κανά δυο καλούς σε πρώτη φάση, αλλά με υποψήφιους συμβούλους που δεν χωνεύει κι έτσι η Μαριγούλα βρίσκεται σε απόγνωση! Στο νέο ξεσκαρτάρισμα, γράφει δίπλα ποιοι περάσανε από το χωριό της για να δει αν ζούνε και τι τάξανε. Από τους δέκα, δύο πατήσανε τα άγια χώματα και οι άλλοι στείλανε… ψηφοδέλτια και «κουμπαριές». Μόνο που κι οι δύο είναι για τα… μπάζα και μετά τις εκλογές δεν θα θυμούνται καν ότι περάσανε από το χωριό! Μια βδομάδα, γράφει, σβήνει κι άκρη δεν βρίσκει γι αυτό και μετάνιωσε που δεν είναι υποψήφια γιατί θα ψήφιζε τον εαυτό της ή στη χειρότερη το Μήτσο της που δεν τον άφησε να βάλει γιατί είναι ζωντόβολο δεδηλωμένο λες και οι περισσότεροι δεν είναι όμοιοί του.
Σκίζει λοιπόν τα χαρτιά και παίρνει την ηρωϊκή απόφαση ότι η ψήφος της θα είναι πολιτική, πέρα από ταξίματα, υποχρεώσεις, συγγένειες και κουμπαριές! Βέβαια το ηθικό δίλημμα βέβαια για το τι θα πει τώρα στους συγχωριανούς της που την πιλατεύουν και θα την πουν και ανυποχρέωτη, παραμένει. Γι αυτό και περιμένει εκείνον που θα’ ρθει να της πει ντόμπρα «αν νομίζεις πως αξίζω ψήφισέ με» , γιατί να ζήσουν οι… κουμπάροι και οι συμπέθεροι από τα Τίρανα, αλλά να ζήσουμε κι εμείς!