Ο Ρομπέν των τραπεζών
- Γράφτηκε από τον/την NewsRoom
Ο μύθος είναι γνωστός. Ένας αρχετυπικός λαϊκός ήρωας που έκλεβε τους πλούσιους της Βρετανίας και τα μοίραζε στους φτωχούς, σε μία προσπάθεια να καταπολεμηθεί η αθεράπευτη αδικία αυτού του κόσμου.
Για να μην τον πιάσουν, λέγεται πως κατέφευγε με τους συντρόφους του στο δάσος του Σέργγουντ, στο Νότιγχαμ, μέσα από την προστασία του οποίου αντιμετώπιζε τις μανιασμένες επιθέσεις των εξοργισμένων τύραννων και λοιπών άπληστων καθαρμάτων της εποχής. Από τα μεσαιωνικά χρόνια, στα οποία υποτίθεται ότι έδρασε αυτός ο θρασύς υπερασπιστής των κατατρεγμένων, έχουν αλλάξει πολλά προς το καλύτερο, κι ωστόσο είναι σα να μην έχει αλλάξει τίποτα. Οι πολλοί εξακολουθούν να είναι υπερβολικά φτωχοί, οι ελάχιστοι εξακολουθούν να είναι υπερβολικά πλούσιοι –σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα της Oxfam, οι 67 πλουσιότεροι άνθρωποι του κόσμου έχουν περιουσία ίση με τα πλούτη που διαθέτει ο μισός, φτωχότερος πληθυσμός του πλανήτη– και η αδικία, κοινωνική και μη, θερίζει αυτόν τον κόσμο σαν ιός που δεν θεραπεύεται με κανένα εμβόλιο παρά διασπείρεται χωρίς σταματημό. Μάλλον αυτά αναλογίστηκε ο Ενρίκ Ντουράν και γι’ αυτό άρχισε να κατακλέβει τις τράπεζες και να δίνει τα χρήματα σε ανθρώπους και ομάδες που μέσω της δράσης τους προωθούσαν την κοινωνική αλλαγή. Αφού πρώτα προσδιόρισε το τραπεζικό και πιστωτικό σύστημα ως την κύρια πηγή αδικίας, ο Καταλανός πρώην προπονητής του πινγκ πονγκ ίδρυσε μία ψεύτικη εταιρία τηλεοπτικών παραγωγών, μέσω της οποίας έπαιρνε δανεικά κι αγύριστα. Μέσα σε μία μόλις διετία, από το 2006 έως το 2008, πήρε 68 δάνεια από 39 τράπεζες σε όλη την Ισπανία, τα οποία σύμφωνα με τον ιστότοπό του διανεμήθηκαν σε αντικαπιταλιστές ακτιβιστές, με στόχο την ενίσχυση δημόσιων υπηρεσιών και φορέων όπως «στεγαστικούς συνεταιρισμούς, αυτοδιαχειριζόμενα κέντρα πρωτοβάθμιας περίθαλψης και δωρεάν εκπαίδευση». Ενώ όμως συνελήφθη το 2009 για αυτές τις «κοινωνικές» δραστηριότητες και τέθηκε υπό κράτηση για περίπου δύο μήνες, δεν εμφανίστηκε ποτέ στη δίκη και από τότε δρα μέσα από το δάσος του Σέργουντ, προκαλώντας συχνά αϋπνία στους Ισπανούς τραπεζίτες. Φοβούνται οι καημένοι μη τυχόν και τους ξεφύγει κανά φράγκο…
ο Λουκάς και ο Σόλων