Ας όψεται το… Πεκίνο!
- Γράφτηκε από τον/την NewsRoom
Η αναγέννηση του Κρόνιου Λόφου στην Αρχαία Ολυμπία- το μεγαλύτερο ίσως επίτευγμα μετά τις φωτιές του 2007
Το μεγάλο στοίχημα που τέθηκε μετά τις φωτιές και αφού οι φλόγες έφτασαν σχεδόν μέχρι το Μουσείο, τέτοιο ρεζιλίκι πάθαμε και στη συνέχεια απογύμνωσαν από το πράσινο την ευρύτερη περιοχή και το καμάρι της Αρχαίας Ολυμπίας, τον Κρόνιο λόφο και το λόφο της Γαλανής, ήταν να πρασινίσουν ξανά το τοπίο σε… λίγους μόνο μήνες!
Το θέμα λοιπόν ήταν να παρουσιαστεί μια ιλουστρασιόν εικόνα στην τελετή αφής της Ολυμπιακής Φλόγας, στις 24 Μαρτίου του 2008 για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου. Και αν δεν υπήρχε αυτός ο χρονικός ορίζοντας για να μην ρεζιλευτεί διεθνώς μέσα από τις κάμερες για μια ακόμα φορά η κυβέρνηση και η χώρα, πολύ πιθανόν να ήταν μόνο η φύση που θα έκανε το δικό της έργο της αναγέννησης του τοπίου! Έτσι, ξεκίνησε ένας αγώνας δρόμου από το Εθνικό Ινστιτούτο Αγροτικής Έρευνας, το γνωστό ΕΘΙΑΓΕ που ανέλαβε να υλοποιήσει το εγχείρημα αυτό με την χορηγία του Κοινωφελούς Ιδρύματος Ι. Λάτσης. Οκτώ χιλιάδες δέντρα και θάμνοι από 26 είδη φυτεύτηκαν σε 255 στρέμματα στην αρχαία Ολυμπία, ενώ το πρόγραμμα στοίχησε τέσσερα εκατομμύρια ευρώ.
Αυτό ήταν και το μεγαλύτερο επίτευγμα μετά τις φωτιές του 2007 και που απέδειξε ότι όταν θέλουμε και κυρίως όταν έχουμε λεφτά- ας μην γελιόμαστε ότι τα κρατικά ταμεία άνοιξαν τους κρουνούς, χορηγία ήταν- μπορούμε να κάνουμε θαύματα.
Για την αναγέννηση του Κρόνιου λόφου, δούλεψαν πολλοί άνθρωποι, επιστήμονες, εργάτες, αρχαιολόγοι, δασολόγοι, αρχιτέκτονες, γεωπόνοι, υλοτόμοι και τεχνίτες, πάνω από 300 άτομα, συνεργάστηκαν για να φέρουν σε πέρας ένα έργο που μπορεί ως ημερομηνία παράδοσής του να είχε οριστεί ο Μάρτιος του 2008, αλλά δεν πρέπει να έχει ημερομηνία λήξης.
Οι χώροι παρέμβασης (μια έκταση 500 στρεμμάτων) αφορούσαν τον Κρόνιο λόφο μαζί με τους γύρω λοφίσκους, αλλά και τον αύλειο χώρο του νέου Αρχαιολογικού Μουσείου, το μνημείο Πιερ ντε Κουμπερτέν, τη διαδρομή από το μουσείο μέχρι το μνημείο και τον περιβάλλοντα χώρο της διεθνούς Ολυμπιακής Ακαδημίας. Για κορμοδέματα και ξυλοφράγματα χρησιμοποιήθηκε φυσικό ξύλο και συγκεκριμένα, κορμοί από πεύκα και κυπαρίσσια, είδη που συγκροτούσαν το δάσος της Ολυμπίας. Τα έργα προστάτευσαν το έδαφος στους λόφους από τη διάβρωση της βροχής και δημιούργησαν τις κατάλληλες συνθήκες για τη φυσική αναγέννηση αλλά και την τεχνητή αναδάσωση της περιοχής, κυρίως στον Κρόνιο, ο οποίος διατήρησε, κατ' αυτό τον τρόπο, τα χαρακτηριστικά που είχε πριν από την πυρκαγιά. Για την επίτευξη των παραπάνω σκοπών, επιλέχθηκε η φύτευση μιας πλειάδας δέντρων και θάμνων που συμμετείχαν στη σύνθεση του αρχαίου δρυοδάσους και τα περισσότερα εκτοπίστηκαν ή ήταν σε καταπίεση από τη χαλέπιο πεύκη, που κυριάρχησε στις μέρες μας και έτσι στον Κρόνιο λόφο και στη γύρω περιοχή φυτεύτηκαν βελανιδιές, λυγαριές, κουκουναριές, κουμαριές, χρυσόξυλο, σπάρτο, μυρτιές, δάφνες και πικροδάφνες, ενώ στο μνημείο Ντε Κουμπερτέν κυπαρίσσια ορθόκλαδα.