Η ντόπια σποροπαραγωγή και ο Κόροιβος

«Τους σπόρους που μας άφησαν οι γονείς μας, πρέπει να τους παραδώσουμε στα παιδιά μας.

 Σε αυτή την προσπάθεια, σας θέλουμε  όλους δίπλα μας. Γιατί όλοι μαζί μπορούμε. Ο σπόρος είναι η ζωή μας. Στις δύσκολες μέρες που περνάμε και στις πιο δύσκολες που έρχονται, είναι θέμα επιβίωσης» Και θέμα επιβίωσης και θέμα προστασίας της βιοποικιλότητας και πολλά εισέτι θα συμπληρώναμε. Οι παλιοί καλλιεργητές που ξέρουν εξακολουθούν να αγνοούν επιδεικτικά τα πανάκριβα υδρίδια και συνεχίζουν την παράδοση της συλλογής σπόρων και της αναφύτευσης τους. Ωστόσο αυτή η καλλιέργεια έχει να κάνει με την εξασφάλιση των προϊόντων που οι ίδιοι καταναλώνουν, άντε να διαθέσουν και κάποιες μικρές ποσότητες στις λαϊκές αγορές. Σοβαρή προσπάθεια και οργανωμένη και από την πλευρά των ερευνητικών μας ( όσων υπάρχουν ακόμα) ιδρυμάτων δεν έχουμε δει. Αντίθετα «εξαφανίστηκαν» και οι πολύ καλές ποικιλίες ντομάτας και άλλων οπωροκηπευτικών που είχαν παραχθεί στον Κόροιβο. Μήπως τώρα που οι εγκαταστάσεις του πάλαι ποτέ διάσημου Ινστιτούτου θα χρησιμοποιηθούν  για τις ανάγκες της σχολής Γεωπονίας του ΤΕΙ Αμαλιάδας, είναι μια ευκαιρία να επανακάμψει και μάλιστα να εξειδικευθεί σ΄αυτό τον τομέα;