Του Αλέξης Π. Μητρόπουλος

ΠΕΡΥΣΙ το καλοκαίρι ζήσαμε το ίδιο θέατρο. Όλη η μνημονιακή κομπανία (διεθνείς και ευρωπαϊκοί παράγοντες νεοφιλελεύθεροι διανοούμενοι, δημο­σιογράφοι) επιχειρηματολογούσε υπέρ της αναγκαιότητας των μέτρων ως προϋπόθεση παραμονής μας στο ευρώ. Οι -αβυσσαλέα λανθασμένες για πολλο­στή φορά- προβλέψεις τους συμπεριελήφθησαν στον ν. 3985/2011 (ΦΕΚ Α151 /1 -7-2011, σελ. 3216-7), στο λε­γόμενο «Μεσοπρόθεσμο».

Η ΠΡΟΒΛΕΨΗ για ανάπτυξη (θετική μεταβολή του όγκου του ΑΕΠ) ήταν 0,8% για το 2012 και 2,1% για το 2013. Προβλέπονταν επίσης 792.000 άνεργοι για το 2012 και 767.000 για το 2013. Avτ’ αυτών, και φέτος η μέχρι σήμε­ρα μεταβολή του ΑΕΠ είναι -7%, η δε ανεργία αγγίζει τους 1.200.000 συμπατριώτες μας (23,1%)!

ΣΗΜΕΡΑ, οι οιωνοί είναι απελπιστικοί! Το καταστροφικό πακέτο που ετοιμάζει η κυβέρνηση, αν περάσει, θα βουλιά­ξει την οικονομία σε περαιτέρω ύφεση (ίσως και μεγαλύτερη του -7%), ενώ η ανεργία θα αυξηθεί τουλάχιστον στο 27%-28% (1.500.000 άνθρωποι).

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ούτε καν διανοήθη­κε να αναδιαπραγματευθεί το μείγμα και τις κύριες συνιστώσες της μνημονιακής πολιτικής παρά το ότι γνωρίζει

ότι η πλάστιγγα έκλινε οριακά υπέρ της μόνο γι' αυτόν τον λόγο!

ΔΕΝ ΕΤΕΘΗ σε νέα βάση το ελληνικό πρόβλημα. Δεν εξασφαλίστηκαν αναπτυξιακές ρωγμές στην υφεσιακή πολι­τική του μνημονίου. Δεν άνοιξαν προ­οπτικές για δημιουργία νέων θέσεων εργασίας. Διακήρυξε την «ιδιοκτησία» του προγράμματος τωνδανειστών (βλ. επιστολή Σαμαρά 28-6-2012), επέδει­ξε υπερνεοφιλελεύθερο ζήλο, μετακύλισε την ευθύνη των αποτυχημένων προβλέψεων στον «απροσάρμοστο» λαό. Και ο επικεφαλής της ζήτησε δη­μόσια συγγνώμη από την παγκόσμια κοινή γνώμη για τις παρελθούσες αντι-μνημονιακές του κορόνες με τη φρά­ση «ουδείς αναμάρτητος»!

ΑΝΑΔΕΧΘΗΚΕ όλη την ευθύνη για την αποτυχία του προγράμματος και την απέδωσε στην «αναξιοπιστία» της χώ­ρας και των Ελλήνων. Υιοθέτησε έτσι στην πράξη τις κατηγορίες των εμπνευστών του προγράμματος εις βάρος του λαού, παρά το ότι όλοι οι σοβαροί αναλυτές και δεξαμενές σκέψης καταλογίζουν την αποτυχία του (σχεδόν αποκλει­στικά) στην εμμονή της Γερμανίας (που μετέτρεψε μια συγκυριακή κρίση σε συστημική) και, βεβαίως στις δομικές αδυναμίες του κοινού νομίσματος.

ΗΔΗ ο τέως διευθυντής Μελετών του ΔΝΤ και καθηγητής στο Κολού­μπια Τζέφρι Σακς αλλά και ο Γερμα-νόςτ. υπουργός Εξωτερικών κ. Φίσερ, έγραψαν περί αυτού εμπεριστατωμέ­να άρθρα (Financial Times Λονδίνου, 21-5-2012).

Η ΕΜΜΟΝΗ αυτής της κυβέρνησης και η περαιτέρω καταβύθιση της στο μνημονιακό βάραθρο σημαίνει ότι οι συγκυβερνώντες δεν έχουν αντιληφθεί τα μεγέθη της συντελούμενης (πολύ δε περισσότερο της επερχόμενης) καταστροφής της χώρας. Δεν φαίνεται να προβληματίζονται από την παραβία­ση της λαϊκής εντολής ακόμη δε και της λεγόμενης «τριμερούς συμφωνίας». Δεν φαίνεται να στενοχωρούνται για το ότι ο ελληνικός λαός και η χώρα παραδίδονται με ταχύρρυθμες διαδι­κασίες στα αδηφάγα ιδιωτικά και κρα­τικά συμφέροντα των δανειστών μας. Από τα λεγόμενα τους προκύπτει ότι ού­τε καν υποψιάζονται μήπως με τη ρι­ζική στροφή που έκαναν, αποστερού­νται της λαϊκής νομιμοποίησης. Τους αρκεί η τυπική κοινοβουλευτική πλει­οψηφία, για να συνεργαστούν με τους δανειστές και να αποδεχθούν πλήρως τα ανθελληνικά τους επιχειρήματα, κα­θώς και τα στερεότυπα που στρέφο­νται ανοιχτά κατά του λαού.

Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ αυτή είναι επικίνδυνη. Καταστρέφει τον συλλογικό πολιτισμό, αφυδατώνει τα ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα, αλλοτριώνει τον διαχρο­νικό υλικό και άυλο πλούτο της πατρί­δας... Αποστερεί, εντέλει, τη δυνατό­τητα από μια μελλοντική λαϊκή κυβέρ­νηση να επιβάλει σε διεθνές επίπεδο έναν στοιχειώδη οικονομικό ορθολο­γισμό και να εκφράσει αυθεντικά τις ανάγκες της χώρας.

ΤΩΡΑ που το διεθνές περιβάλλον, ακόμα και οι ίδιοι οι Γερμανοί διανοούμενοι, αποκαλύπτουν την κραυγα­λέα αναντιστοιχία διακηρύξεων και έργων της νεοφιλελεύθερης ευρωπαϊκής τεχνοδομής τώρα που διανοίγο­νται μεγάλες ρωγμές στον ανιστόρητο δογματισμό της Γερμανίας το μνημο­νιακό πολιτικό προσωπικό διάλεξε να κλειστεί στο σκοταδιστικό, αναχρονι­στικό και αντικοινωνικό πρόγραμμα του μνημονίου και να δηλώσει πως θα το εμπλουτίσει με ακόμα σκληρό­τερα μέτρα.

ΕΤΣΙ, ΟΜΩΣ, η αποτυχία των διακη­ρυγμένων στόχων του είναι προδιαγεγραμμένη, αλλά -το πολύ χειρότε­ρο- η ανάταξη της χώρας από μια νέα προοδευτική κυβέρνηση γίνεται όλο και πιο δύσκολη.

(*) Ο Αλέξης Π. ΜητρόπουλοςείναιβουλευτήςτουΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ και πρόεδροςτης Ενωσηςγια την Υπεράσπιση της Εργασίας και του Κοινωνικού Κράτους (ΕΝΥΠΕΚΚ, www.enypekk.gr).