Όπως σε κάθε προεκλογική περίοδο, έτσι και αυτή τη φορά η πόλη γέμισε με τα πρόσωπα των ανθρώπων που φιλοδοξούν να διαχειριστούν τις τύχες μας.

Και όπως πάντα το κάθε πρόσωπο συνοδεύεται από μία λεζάντα, που ιδανικά καταφέρνει να αιχμαλωτίσει μέσα σε λίγες λέξεις την κεντρική ιδέα πίσω από κάθε υποψηφιότητα. Τις τελευταίες μέρες ξεχώρισε το διόλου ευφάνταστο προεκλογικό σύνθημα του υποψήφιου περιφερειάρχη της ΝΔ για τη Δυτική Ελλάδα, Αντρέα Κατσανιώτη. Μετά τη μαζική αφισοκόλληση που πραγματοποιήθηκε σε πολλούς δρόμους του Πύργου, –φαντάζομαι και του νομού, το «Ξέρω, Θέλω, Μπορώ» του κ. Κατσανιώτη, δεν μπορούσε παρά να προβληματίσει τον κοινό νου του μέσου ψηφοφόρου για το τι εννοεί ο «ποιητής». Ας ξεκινήσουμε από το πρώτο των παρατιθέμενων ρημάτων, το «Ξέρω». Ακαριαία προκύπτει και το ερώτημα: τι; Τι να είναι τάχα αυτό που ξέρει ο υποψήφιος περιφερειάρχης αλλά δε μας αποκαλύπτει; Ξέρει τα τρία κακά της μοίρας μας; Ξέρει να μοιράσει δυο γαϊδουριών άχυρο; Τι ξέρει που εμείς αγνοούμε; Άγνωστο. Για λόγους συλλογιστικής, πηγαίνουμε στο «Μπορώ». Και εδώ όμως συναντούμε το ίδιο πρόβλημα, αφού ο κ. Κατσανιώτης δηλώνει μεν ικανός, δίχως να διευκρινίζει για τι πράγμα είναι ικανός. Τι μπορεί να κάνει και γιατί δεν το λέει και σε μας τους αδαείς ψηφοφόρους, ώστε να εκτιμήσουμε τις ικανότητές του και να διαπιστώσουμε αν αυτό που ισχυρίζεται ότι μπορεί, είναι και εφικτό; Μένει το «Θέλω». Εδώ τα πράγματα είναι μάλλον ξεκάθαρα. Από τα τρία ρήματα, αυτό είναι μακράν το σαφέστερο και δεν αφήνει περιθώρια για αόριστες υποθέσεις. Προφανώς την ψήφο μας θέλει ο άνθρωπος. Το πρόβλημα είναι ότι απαιτεί χωρίς να δίνει τίποτα, ούτε καν εξηγήσεις. Θέλει να τον ψηφίσουμε χωρίς να μας λέει ούτε τι είναι αυτό που ξέρει, ούτε τι είναι αυτό που μπορεί. Αυτά τα πράγματα θα ήταν αστεία, αν η κατάσταση του νομού δεν ήταν εξαιρετικά σοβαρή.  Για κανέναν δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θέλει. Το θέμα είναι αν ξέρει και βέβαια αν μπορεί.

ο Λουκάς και ο Σόλων