Ανάθεμα τον Μοροζίνι

Μπαίνοντας στο λιμάνι του Πειραιά και λίγο προτού το πλοίο δέσει, σηματοδοτώντας το τέλος ενός ταξιδιού που θα έπρεπε να κρατήσει περισσότερο, ο ταξιδευτής παρατηρεί το επιβλητικό άγαλμα ενός λιονταριού.

Στη θέα του, τα ερωτήματα γεννούνται και ξεχνιούνται το ίδιο γρήγορα, μετά την απελπιστική κίνηση και αναμονή. Όμως με το δες δες, κάπου χαράχτηκε στο μυαλό η εικόνα του λιονταριού και η ζήλια για τους θαμώνες της καφετέριας που απολάμβαναν τον καφέ τους ακριβώς δίπλα, βλέποντας τα καράβια να περνούν από μπροστά τους όπως τα τρένα. Αυτή η εικόνα ήρθε ως μακρινή ανάμνηση των καλοκαιριών, όταν πρόσφατα τραβήχτηκα μέχρι τον Πειραιά για άσχετο λόγο. Έτσι είπα, ήρθαμε που ήρθαμε˙ δεν πάμε να δούμε και κείνο το λιοντάρι που πάντα το βλέπουμε εν πλω και δεν μπορούμε να πετάξουμε και μεις σαν τους γλάρους του λιμανιού μέχρι απέναντι; Κάποιο θαύμα συνέβη στη διαδρομή και τελικά το προσεγγίσαμε από ξηράς, -διόλου εύκολο εγχείρημα. Η τουριστική επιγραφή ενημερώνει τον επισκέπτη ότι το άγαλμα είναι αντίγραφο και ότι το αυθεντικό εκλάπη προ μερικών αιώνων από τον Μοροζίνι κατά τη διάρκεια του έκτου Ενετοτουρκικού πολέμου (1684 – 1699). Ποιος ήταν ο Μοροζίνι; Ο Φραντζέσκο Μοροζίνι ήταν Δόγης της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας της Βενετίας και στόλαρχος των ενετικών ναυτικών δυνάμεων που επιχειρούσαν την προσάρτηση εδαφών τα οποία βρίσκονταν υπό οθωμανική κατοχή και είχαν ως κύριο στόχο την κατάληψη της Πελοποννήσου. Αλλά όλα αυτά είναι λεπτομέρειες μπροστά στο έγκλημα του Μοροζίνι κατά της ανθρωπότητας. Αυτός ευθύνεται για την καταστροφή του Παρθενώνα, αφού πολιορκώντας την πόλη των Αθηνών, έδωσε την εντολή για την εκτόξευση της οβίδας που έμελλε να τραυματίσει για πάντα τον λαμπρό και μέχρι τότε ουσιαστικά άθικτο ιστορικό ναό. Δεν έφτανε λοιπόν που μετέτρεψε σε αρχαιοελληνικό ερείπιο το κτίσμα που σε πείσμα των δύσκολων καιρών κατάφερε για χιλιετίες να κρατηθεί στη ζωή ακέραιο, έκλεψε και τον λέοντα που από τότε βρίσκεται στον ναύσταθμο της Βενετίας και είχε ταυτίσει την ύπαρξή του με το Πόρτο Λεόνε, όπως ονομαζόταν για πολλούς αιώνες ο Πειραιάς. Ανάθεμα τον Μοροζίνι και ανάθεμα την ώρα που πάτησε το πόδι του στην Ελλάδα.

ο Λουκάς και ο Σόλων