1903

Ο σπουδαίος Βρετανός συγγραφέας Τζωρτζ Όργουελ γεννήθηκε ένα ζεστό απόγευμα στη Βεγγάλη της Ινδίας, στις 25 Ιουνίου του 1903.

Ακόμη μία γέννηση, στην τότε αποικία της βρετανικής αυτοκρατορίας. Ακόμη ένα παιδί, ανάμεσα στα χιλιάδες που γεννιόντουσαν και γεννιούνται κάθε μέρα. Και παρότι κάθε γέννηση είναι ξεχωριστή γιατί εγκυμονεί την υπόσχεση του καλύτερου, αυτό το παιδί θα δικαίωνε με τα έργα και τις ημέρες του όσους ονειρεύονται πάντα το επόμενο ξημέρωμα του κόσμου. Είναι πραγματικά κρίμα που κάποιοι εμμένουν μέχρι και σήμερα μόνο στις πολιτικές προεκτάσεις των κειμένων του, είτε τις κρίνουν θετικά είτε αρνητικά, σε βάρος της γενικής προοπτικής τους. Για ένα πράγμα αξίζει κανείς να θυμάται, να συμβουλεύεται, και να επικαλείται τον Όργουελ: για την ανάδειξη της ανάρμοστης σχέσης της εξουσίας με τη γλώσσα και την ιστορία. Αντιλήφθηκε ότι η εξουσία, ανεξαρτήτως των μορφών που μπορεί να προσλάβει, δε θα διστάσει να μεταχειριστεί τις λέξεις και τα ιστορικά γεγονότα προκειμένου να χαλιναγωγήσει τη, φύσει ανεξέλεγκτη, σκέψη των ανθρώπων. Θα αλλάξει το περιεχόμενο των λέξεων και θα ξαναγράψει την ιστορία προς όφελός της. Θα φτάσει, αν χρειαστεί, στο σημείο να αλλάξει ακόμα και την απαράλλακτη αλήθεια των αριθμών. Το ζητούμενο δηλαδή είναι ο έλεγχος και αυτό είναι το μόνο που προέχει.

Αυτά για τα οποία έγραψε ο Όργουελ, δεν τα «έμαθε» κυρίως μέσα από τα βιβλία, σε ένα αποστειρωμένο ακαδημαϊκό περιβάλλον. Σαφώς και ήταν ένας μορφωμένος άνθρωπος και όπως συμβαίνει συνήθως με τους λογοτέχνες, ήταν εθισμένος στην ανάγνωση. Ωστόσο η βάση της φιλοσοφίας του ήταν απλώς το απόσταγμα της εμπειρίας και των πλούσιων βιωμάτων του. Ένα κριτικό μάτι που δεν αφήνει τίποτα να του ξεφύγει, που δεν βιάζεται να αξιολογήσει τη σπουδαιότητα του συμβάντος, όσο ασήμαντο ή καθημερινό μοιάζει στα υπόλοιπα. Το «μόνο» που είχε να κάνει αφού εξακρίβωνε με κάποιο τρόπο τη σημασία του, ήταν να βρει έναν όμορφο και δελεαστικό τρόπο να το επικοινωνήσει. Έτσι ήταν πάντοτε, έτσι θα είναι πάντα.                      ο Λουκάς και ο Σόλων