Έκθεση του Αριστείδη Πατσόγλου:«Χορός Αλόγων» στην Αρχαία Ολυμπία

Έκθεση γλυπτικής και χαρακτικής του διακεκριμένου καλλιτέχνη Αριστείδη Πατσόγλου στην ΓΚΛΑΕΡΙ ΟΡΦΕΑΣ

Aτομική έκθεση γλυπτικής και χαρακτικής του διακεκριμένου καλλιτέχνη Αριστείδη Πατσόγλου με τίτλο «ΧΟΡΟΣ ΑΛΟΓΩΝ», εγκαινιάζεται αύριο Σάββατο 5 Ιουλίου, από τις 7 το απόγευμα μέχρι τις 11 τι βράδυ, στην ΓΚΑΛΕΡΙ ΟΡΦΕΑΣ στην Αρχαία Ολυμπία. Η έκθεση θα διαρκέσει όλο το καλοκαίρι.

Ο Αριστείδης Πατσόγλου, είναι ένας από τους πιο σημαντικούς διεθνώς αναγνωρισμένους σύγχρονους Έλληνες καλλιτέχνες με πολλές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Από το 1968 ζει με την οικογένειά του μεταξύ Ελλάδας και Γαλλιάς. Το πλούσιο έργο του γλύπτη Αρστείδη Πατσόγλου κοσμεί πολλές χώρες της Ευρώπης- Αμερικής με σκοπό την καλλιτεχνική επικοινωνίά και η δημιουργία σημαντικών εικαστικών δρώμενων.

Έργα του βρίσκονται σε Μουσεία, σε Δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές της Ελλάδας, της Γαλλίας, της Κύπρου, της Αμερικής, του Καναδά, της Ρωσίας, της Τυνησίας και της Αγγλίας. Στο Τελλόγλειο Ίδρυμα Τέχνης Θεσσαλονίκης στη βιβλιοθήκη του δήμου Θεσσαλονίκης, στους δήμους Πάτρας, Λάρισας, Μυτιλήνης, Σύρου και Αθήνας. Επίσης στο Μουσείο Βορρέ, στο Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών, στην Εθνική Πινακοθήκη Αθηνών, καθώς και στην συλλογή της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδας και της Ελληνικής Τράπεζας Κύπρου στη Λευκωσία.

Γλύπτης και χαράκτης, o Αριστείδης Πατσόγλου (1941) μαθήτευσε από το 1962 έως το 1965 στον ξεχωριστό γλύπτη Θανάση Απάρτη (1899-1972). Συνέχισε τις σπουδές γλυπτικής στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας από το 1965 έως το 1969 με καθηγητή του τον Γιάννη Παππά (1913-2005). Ολοκλήρωσε τη μαθητεία του στo "Ecole Nationale Superieure des Beaux-Arts" του Παρισιού από το 1970 έως το 1974 δίπλα στον César Baldaccini (1921-1998) και στον René Collamarini (1904-1983), κλείνοντας ταυτόχρονα εκεί, τον κύκλο μαθημάτων του στη χαρακτική με δασκάλους του τον Robert Cami (1900-1973) και τον Jacques Lagrange (1917-1995).

Ο Πατσόγλου από τη δεκαετία του 1970 έχει επιδοθεί σε γλυπτά και σε χαρακτικά στην απεικόνιση αλόγων και αναβατών. Τα άλογα, δεμένα στενά με τους αναβάτες τους από την αρχαιότητα, θέμα φορτισμένο με συνδηλώσεις μυθολογικές και ιστορικές, απασχολούν τον Πατσόγλου σαν βιωματική μνήμη. Επιλέγει να τα αποδίδει στα γλυπτά και στα χαρακτικά του σε διαφορετικές στιγμές, «εκεί χάμου στην άθλια ανθρωπότητα, πούναι το παίγνιον της μοίρας...», όπως θεωρεί ο Κ. Π. Καβάφης («Τα άλογα του Αχιλλέως», 1896).

Τα ορειχάλκινα, σκούρας πατίνας, μικρών σχετικά διαστάσεων γλυπτά του που εκτίθενται, με θέμα μορφές του αλόγου και του αναβάτη του, κινούνται σε ρεαλιστικό εξπρεσιονιστικό κλίμα, όπου κυριαρχεί η γενίκευση στις φόρμες. Άξονες και οργάνωση της σύνθεσης λειτουργούν τολμηρά προκειμένου να αναδείξουν τον ποιητικό ρυθμό του συνόλου. Στις ομόθεμες ασπρόμαυρες γραμμικές και τονικές οξυγραφίες του σε τσίγκο της παρούσας έκθεσης αξιοποιείται εξαιρετικά η ήπια διαβάθμιση του γκρίζου, υπαινιγμός ίσως του χρώματος στα σώματα, ενώ προβάλλεται η ορμητική φορά αλόγων και αναβατών.

Καλλιτέχνης σκεπτόμενος, χωρίς να επαναπαύεται στις κατακτήσεις του, ο Πατσόγλου μπορεί να υποστηριχθεί πως συναιρεί στα γλυπτά και στα χαρακτικά έργα του στοιχεία της γεωμετρικής τέχνης του 8ου αιώνα π.Χ. με δεδομένα της τέχνης του 19ου και του 20ού αιώνα, προτείνοντας όμως έτσι και το προσωπικό, αναγνωρίσιμο ύφος του.

Ε.Π