Ελένη Παπαδοπούλου: Νόστιμον ήμαρ στην Ιθάκη…
Συγκινητική η παρουσίαση στο νησί, του βιβλίου «Μικρές Ιστορίες Μαγειρικής- Η ΙΘΑΚΗ ΣΤΟ ΠΙΑΤΟ ΜΑΣ»
Στον φυσικό του προορισμό, εκεί που πραγματικά ανήκει, στην Ιθάκη, την δική μου Ιθάκη, επέστρεψε το βιβλίο μου «Μικρές ιστορίες Μαγειρικής- η ΙΘΑΚΗ ΣΤΟ ΠΙΑΤΟ ΜΑΣ» που παρουσιάστηκε την περασμένη Πέμπτη, στον Δημοτικό Κινηματογράφο του νησιού. Μια πολύ ιδιαίτερη βραδιά, όπου τα συναισθήματα ξεχείλισαν και η συγκίνηση περίσσεψε όχι μόνο εκ μέρους μου, αλλά και εκ μέρους όλων όσων παρευρέθηκαν στην εκδήλωση. Γιατί ήταν ΟΛΟΙ εκεί μαζί μου! Η οικογένειά μου, συγγενείς, πολύτιμοι φίλοι από τα παλιά που ενηλικιωθήκαμε παρέα, φίλες της μητέρας μου, γείτονες, συντοπίτες μου και άνθρωποι που μας έβαλαν στις κουζίνες τους και μαγειρέψαμε παρέα για να στηθεί αυτό το βιβλίο. Και εκείνη την μοναδική βραδιά, κατάλαβα ότι η Ιθάκη δεν είναι μόνο όσα περιγράφω στο βιβλίο μου, η Ιθάκη είναι οι υπέροχοι άνθρωποί της, στους οποίους οφείλω κατά ένα μεγάλο μέρος, αυτό που είμαι σήμερα! Που με αγκάλιασαν με αγάπη, που άφησαν ένα δάκρυ να κυλήσει από τα μάτια τους χωρίς ενοχές και προσχήματα, που ένοιωσαν την βαθιά μου ανάγκη «επιστροφής» στον τόπο μου, ένας νόστος γλυκός που άξιζε ως πολύχρονη αναμονή.
Και νοιώθω πραγματικά δικαιωμένη γι αυτό μου το εγχείρημα, γιατί ο βαθύτερος στόχος έκδοσης αυτού του βιβλίου, ήταν πέρα από το προσωπικό «χρέος» απέναντι στους γονείς μου, να ενισχύσω τους δεσμούς αγάπης με τον τόπο μου και τους ανθρώπους του, ανασύροντας νοσταλγικά μνήμες, μυρωδιές ξεχασμένες και γεύσεις. Μπορεί να νοιώθω λίγο άβολα που τούτο το ρεπορτάζ ξεφεύγει από τα συνηθισμένα γιατί είναι σε πρώτο ενικό, όμως έτσι έπρεπε να γίνει, γιατί δεν είναι παρά ένα μεγάλο «ευχαριστώ». Ευχαριστώ την Ιθάκη που είμαι γέννημα θρέμμα της και καταλαβαίνω πλέον γιατί ο Οδυσσέας επέμενε να παλεύει 20 ολόκληρα χρόνια μέχρι να επιστρέψει. Κι επειδή ο μονόλογος είναι ίσως κουραστικός, θα δώσω το λόγο στον Θιακό φίλο Μάσο Δευτεραίο, σε μια πολύ ζεστή και περιγραφική ανάρτησή του στο facebook και στο διαδικτυακό site e-kefalonia net όπου γράφει μεταξύ άλλων:
«… Προχθές λοιπόν το σούρουπο στον Δημοτικό Κινηματογράφο η Ελένη παρουσίασε το βιβλίο «Η Ιθάκη στο πιάτο μας – Μικρές ιστορίες μαγειρικής» μια καλαίσθητη πολύχρωμη έκδοση 130 σελίδων με συνταγές, ιστορίες, φωτογραφίες και σχόλια παρουσία κοινού. Η βραδιά είχε απ’ όλα . Αφιερώματα, βίντεο από την 1η παρουσίαση του βιβλίου, χαιρετισμούς χιούμορ και πολύ συγκίνηση . Το βιβλίο είναι παράδοση, είναι συνταγές, εικόνες, θιακές φάτσες και ιστορίες και ακόμα οδηγός μαγειρικής αυτοβιογραφία, μυθιστόρημα μικρά διηγήματα και μπόλικη νοσταλγία.. Είναι η τσιτσιμπύρα του μπάρμπα του Αλέκου, τα τηγανόψωμα και το «φεταλιό» του παπά, το πεταλιδοπίλαφο στην Καθαριώτισσα η πουλέντα της κατοχής, οι καποσάντες, το σοφιγάδο, οι Ανωησάνικες συνταγές, η καντίνα του Τζίμα στο Γιδάκι η ροβανή και η τσερέπα τση Κατερίνης του Χάρη από το Πέρα χωριό είναι …. είναι .. Είναι τέλος οι αναμνήσεις των παιδικών μας χρόνων, οι δικοί μας που έφυγαν, η Ιθάκη μας και όλα αυτά που μας ενώνουν και θα αφήσουμε στα παιδιά μας… Κρατάω σαν επίλογο το μικρό αφιέρωμα στην μέσα σελίδα. «Στον Τζέρυ που κουβάλαγε και στην Χαρίκλεια που μαγείρευε’ … Εύχομαι τα καλύτερα για το βιβλίο , πολλά μπράβο στην Ελένη για το ταξίδι..» .
Την εκδήλωση στον Δημοτικό Κινηματογράφο Ιθάκης, άνοιξε προλογίζοντάς με, η επι 30 χρόνια αγαπημένη φίλη μου, Ζαχαρούλα Φιαμπόλη- μέλος της Θεατρικής Ομάδας «ΦΟΡΚΥΝΑΣ», στη συνέχεια προβλήθηκε ένα βίντεο από την ΟΡΤ που επιμελήθηκε η φίλη, συνάδελφος και ‘συνταξιδιώτισσα’ μου στις κουζίνες της Ιθάκης και που ήταν φυσικά εκεί μαζί μου, Πέλυ Μπεβούδα με χαιρετισμούς από την Χριστίνα Κωστήρη – μέλος του Δ.Σ της Επιτροπής Πολιτισμού του δήμου Ιθάκης και τον ο π. Θεοδόσιο Δενδρινό που είναι και ένας από τους μάγειρες του βιβλίου μου. Ευχαριστώ ακόμα τους αγαπημένους φίλους Πέλυ Μπεβούδα και Πέτρο Γκίστη που ήταν εκεί μαζί μου και μίλησαν με λόγια από καρδιάς. Τελευταία, πήρα τον λόγο η ίδια που με περίσσιο τρακ και συγκίνηση προσπάθησα με μια κατάθεση ψυχής να ξεδιπλώσω τα συναισθήματά του για εκείνη τη μοναδική βραδιά που επαναπροσδιόρισε και σφράγισε τους δεσμούς μου με τον γενέθλιο τόπο. Γιατί η Ιθάκη και οι άνθρωποί της αποτελούν το φάρο της ζωής μου και το καταφύγιό μου στα εύκολα και τα δύσκολα…
Ελένη Παπαδοπούλου