Έχει το ΚΚΕ προτάσεις για το σήμερα; Μήπως τα παραπέμπει όλα στο σοσιαλισμό;

Του  Χρήστου Γιάνναρου

 

Συνεχώς ακούμε από τους εκφραστές της αντιλαϊκής πολιτικής, τους μεγαλοδημοσιογράφους και όλους αυτούς που θέλουν να αποκρύψουν από τα λαϊκά στρώματα τις θέσεις του ΚΚΕ ότι οι Κομμουνιστές δεν έχουν προτάσεις για το σήμερα και ότι όλα τα παραπέμπουν στην Δευτέρα παρουσία του Σοσιαλισμού. Η αλήθεια φυσικά είναι πολύ διαφορετική.

 

Το ΚΚΕ και οι Κομμουνιστές έχουν συγκεκριμένες προτάσεις για κάθε εργατικό - λαϊκό πρόβλημα, προτάσεις με τις οποίες παλεύουν στο εργατικό κίνημα, βάζουν ως στόχο να υιοθετηθούν από τα συνδικάτα, τους συλλόγους των ΕΒΕ, των φτωχών αγροτών, από τις λαϊκές επιτροπές κλπ. Προτάσεις που τις βάζουν στα περιφερειακά και Δημοτικά Συμβούλια. Για παράδειγμα, προτάσεις για την προστασία των ανέργων, για να σταματήσουν πλειστηριασμοί και κατασχέσεις, για να καταργηθούν τα χαράτσια, για να μειωθούν τα εισιτήρια στα μέσα μαζικής μεταφοράς, για την απαλλαγή αυτοαπασχολούμενων από χρέη, για Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας κ.ά. Προτάσεις που το ΚΚΕ έχει καταθέσει και με τη μορφή Προτάσεων Νόμου, Ερωτήσεων και στη Βουλή. Πρόσφατα, μάλιστα, κατέθεσε ολοκληρωμένη πρόταση για την προστασία των ανέργων με αιτήματα όπως: Έκτακτο επίδομα για όλους τους ανέργους 1.000 ευρώ μπροστά στο Πάσχα, επίδομα ανεργίας στα 600 ευρώ, να γενικευθεί το επίδομα σε όσους δεν έχουν δουλειά, προστασία των ανέργων από κατασχέσεις κ.ά. Φυσικά όλες αυτές οι προτάσεις δεν έχουν καμιά σχέση με την λογική διαχείρισης της φτώχειας μας και ξεπουλήματος σε ότι δημόσιο έχει απομείνει.

Πρόκειται για προτάσεις που δεν προϋποθέτουν την ανατροπή του καπιταλισμού και το σοσιαλισμό για να υλοποιηθούν, όμως έρχονται σε σύγκρουση με τη στρατηγική του κεφαλαίου και της ΕΕ. Γι' αυτό η κυβερνητική πλειοψηφία τις απορρίπτει ως μη ρεαλιστικές, ανεδαφικές ή τις προσπερνούν σφυρίζοντας αδιάφορα τα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης ο ΣΥΡΙΖΑ και οι εκλεγμένοι στην Τοπική διοίκηση. Μέτρα ουσιαστικής ανακούφισης - προστασίας των εργαζομένων (και όχι ψίχουλα διαχείρισης της φτώχειας στο όνομα του ρεαλισμού) σημαίνει κόστος για το κεφάλαιο, γι' αυτό και δεν χωράνε στη στρατηγική της ανταγωνιστικότητάς του. Μέτρα που στο σύνολό τους δεν πρόκειται να υλοποιηθούν από οποιαδήποτε κυβέρνηση αστικής διαχείρισης, από οποιαδήποτε κυβέρνηση στο έδαφος του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης, της εξουσίας των μονοπωλίων και της ΕΕ. Μόνο ως αποτέλεσμα της εργατικής - λαϊκής πάλης στο δρόμο της ανασύνταξης του εργατικού κινήματος, της λαϊκής συμμαχίας σε αντικαπιταλιστική - αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση, με στόχο την εργατική - λαϊκή εξουσία, είναι δυνατόν να μπαίνουν εμπόδια στην αντιλαϊκή πολιτική, να αποσπώνται -έστω και προσωρινά- ορισμένα τέτοια μέτρα. Εκτός όμως από προτάσεις για τα λαϊκά προβλήματα, οι κομμουνιστές παλεύουν στην πράξη μέσα από τα συνδικάτα, τους αγροτικούς συλλόγους, το ΠΑΜΕ, την ΠΑΣΕΒΕ, την ΠΑΣΥ στους αγρότες, την ΟΓΕ στις γυναίκες, το ΜΑΣ, τις λαϊκές επιτροπές να μπαίνουν εμπόδια στην αντιλαϊκή πολιτική, να μη γίνονται κατασχέσεις, διακοπές ρεύματος, να δυναμώνει η αλληλεγγύη στα τμήματα του λαού που βιώνουν τις μεγαλύτερες συνέπειες της κρίσης, για να σταθούν στα πόδια τους, να παλέψουν κλπ.

Το ΚΚΕ όμως ταυτόχρονα προβάλλει στόχους που αφορούν τις σύγχρονες εργατικές - λαϊκές ανάγκες, την ώριμη δυνατότητα πραγματοποίησής τους, με βάση τις σύγχρονες δυνατότητες της παραγωγής, αποκαλύπτοντας το γεγονός ότι ο καπιταλιστικός δρόμος ανάπτυξης είναι αυτός που μπαίνει εμπόδιο στην ικανοποίησή τους. Το ΚΚΕ δεν κοροϊδεύει το λαό ότι μπορεί να υπάρξει φιλολαϊκή διέξοδος από την κρίση εάν αλλάξει το μείγμα διαχείρισης στο πλαίσιο του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης και της ΕΕ, εάν εξασφαλιστεί η πορεία προς την καπιταλιστική ανάκαμψη, όπως υποστηρίζουν τόσο η συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ.

Το ΚΚΕ τονίζει ότι για να «ανακάμψει» ο λαός, υπάρχει φιλολαϊκή πρόταση διεξόδου.

Η διέξοδος είναι: Με το λαό στην εξουσία να κοινωνικοποιηθούν ο ορυκτός πλούτος, η Ενέργεια, οι Τηλεπικοινωνίες, οι Μεταφορές, το εμπόριο, η γη, οι καπιταλιστικές αγροτικές, κτηνοτροφικές επιχειρήσεις, οι πλουτοπαραγωγικές πηγές, να γίνουν όλα λαϊκή περιουσία. Να αποδεσμευτεί η Ελλάδα από την ΕΕ και κάθε ιμπεριαλιστικό οργανισμό, να διαγραφεί όλο το χρέος. Δίπλα στον κοινωνικοποιημένο τομέα της οικονομίας να οργανωθεί ο παραγωγικός αγροτικός συνεταιρισμός. Η εργατική - λαϊκή εξουσία μπορεί να σχεδιάσει κεντρικά την οικονομία, με κριτήριο την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών σε όλο και ευρύτερο επίπεδο. Αυτός είναι ο σοσιαλιστικός δρόμος ανάπτυξης που προτείνει το ΚΚΕ.

 

*Χρήστος Γιάνναρος, Υποψήφιος Δήμαρχος Πύργου με την Λαϊκή Συσπείρωση, Μέλος της Τ.Ε. Ηλείας του ΚΚΕ.